Lopen een man in een rolstoel en een man over straat

zegt de man in de rolstoel: mag ik nu in het midden lopen?

´haha.´ zegt de andere man. ´dát zou je wel willen he´

 

27/02/07 Vandaag nemen we afscheid van Oma, zodat dat morgen niet in haast hoeft. Want dan gaat ze weg. Dus nemen we afscheid van haar. Maar vandaag ook. Ik verlaat het huis van Oom Dick vandaag al, om bij de Canales te slapen. Een familieaangelegenheid die voor een aantal van jullie (bijvoorbeeld jij, lezer, misschien) weinig interessant is. Kort: iedereen was er behalve Mendoza. Fluit gespeeld, foto´s gemaakt, én tarta dulce de leche gegeten. Dulche de leche is 1 liter melk op 200 gram suiker 4 uur gekookt alsmede gecaramelliseerd. mmmmmh, mmh mmh mmh.

Des avonds met Nicolás (21) en Agustín (19) naar Tango Club Bella Vista geweest, om met Evita en mezelf te dansen, omstebeurt. Na een uurtje had ik de basis te grazen en door. Toen het uur om was was ook de les om, dus toen hield het op. Na een kusje van Evita - duh :P - en een handdruk van Pelo, de leraar naar huis gereden en bij de Canales nog wat gekaart en zo. Tukken denk...k..kk.

 

28/02/07 Vandaag nemen we afscheid van Oma, zodat dat morgen niet in haast hoeft. Morgen kan het trouwens niet eens, want ze gaat vanavond weg. Maar eerst, besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en Martina te... Om de hardloopschoenen aan te trekken en wat over het terrein van de Canales te stuiteren. Het is een hectare, of 20 groot. 20. 400*500 meter op de kop af. En van de kop af. Aproxidamente. Hollen dus, met: Matías Canale (8) en Andrès Canale (10). 3 rondjes van 4 minuten en de middelste van de 3 - met mij erbij dan - viel dood neer. Matías zei: Andrès Ik val met je mee. En het viel mee want Andrès kon nog op eigen kracht naarrrr binnen. Dat deed hij dan ook. Met Matías nog een rondje gelopen, echte mannen. Toen zelf nog wat gedwaald door de Barrio. (Cool man, barrio, who´s down ese, keep it lo´.) Een monarchvlinder kruisde mijn pad. Ontbeten waarna gelunched, warm, met vlees en veel, daar doe ik het voor. Nog wat lopen dollen met Joaquín (14) en Matías, in een leeg rond zwembad, waarna ik op de fiets naar Oom Dicks huis knalde, voor de laatste gesprekken met Oma in lange tijd, :( geavondeten met toast en dulche de leche, Gonzalo (18) kwam ook, en toen om 2000 met zen 4en naar Ezeiza, de Internationale Vluchthaven. Daar nog wat gedronken en oma uitgezwaaid. Gek hoor, maar: tot gauw oma, 2 jaar kan ook best heel kort duren!

Op de fiets naar Canale om Nacho Santi José en Tomi te ontmoeten. (zo ronde de 20 zijn ze) Vrienden van Nicolás. Morgen gaan we naar Temaikèn, de dierentuin, om Frank en Daan op te zoeken.

 

29/02/07 (stug doortellen hè? Maart? wat Maart!?)

ok ok 01/03/07

Jahaa dat hadden we gedacht! Slechte weersverwachting dus we blijven thuis. Geen slecht idee want tijdens een potje indoorkaarten breekt de hel los. Stort. Regen. Het stroomde het huis binnen, kniehoog! Tenminste voor wie zo dom was om op zen kniën te gaan zitten, er stond namelijk een centimeter of 2 water en wie wil er nou natte kniën. nou: Bram. de man wiens kniën in vuur en vlam. staan.

Dolle pret alsmede chaos. Beter in je zwembroek in de tuin gaan staan daar is het droger dan op de keukenvloer. Toen het ophield met regenen joegen we een duif naar buiten en hij kwam terug met een groen takje. Waarom weet ik niet, wij hadden daar niet speciaal om gevraagd, eerlijk gezegd bood het ons op dat moment weinig voordeel, maar we trokken de conclusie dat er takken waren buiten, en toen we naar de lucht keken was het inderdaad opgehouden met regenen. Wij naar buiten, Tomi en Agustín en ik. naar de Avenada Santa Fé, die naar het scheen onder water stond. De zon scheen niet, maar de weg stond wel onder water. Het riviertje dat onder de Avenada door stroomt stond verdacht hoog, en was 5 keer zo breed, verbandhoudend met eerder genoemde stortregenbui. Filmpjes volgen.

´s avonds nog wat gestudeerd, en NL geleerd aan Andrès Tukken denk... k..    kus.

Morgen gaan we naar Temaikèn, de dierentuin, om Frank en Daan op te zoeken.

 

02/03/07 Maar nu echt! Met de trein, die bijna gratis is, subsidie for life, who needs OV als 45 min met de trein 30 cent kost!? In Nederland betaal je jandorie 2 euro voor 45 minuten over een traject dat zonder vertraging in 10 minuten kan! Na de trein nog een uurtje met de bus, ook wat van de armere wijken gezien, had ik nog niet bij stilgestaan. In de dierentuin waren dieren. alsmede stokstaartjes. Snel naar huis, met de trein, niet zo snel dus, maar wat wel opvalt is de trein zelf. Er lopen mensen rond die snoep uitdelen waar je voor moet betalen als je het opeet, en wat ze afpakken als je het niet neemt. En de kaartjes controleur, die niet controleert, maar op fluitjes blaast, met groene zakdoekjes zwaait, wacht tot de trein gaat rijden en er een open deur langskomt waar niet iemand in hangt, om vervolgens toch maar deze trein te pakken en niet één later, zoals ik van mijn broer gewend ben. Beter nu pizza eten. Denk.

 

03/03/07 Relaxed ontbeten en gehoord dat we naar de inzeteling (ander woord maar goed) van de nieuwe Bisschop van San Miguel gaan. Eerst nog gewinkeld, de post van gisteren getypet, en om 1700 thuis om om te kleden en naar San Miguel te reizen. Wij naar binnen, stampvol, maar we hadden onze eigen bank, Canale-Bär-Brouwer met zen 11en, die dus ook stampvol was. Jaloerse blikken naar de mensen die een staanplaats hadden. Luidt een klok, iedereen gaat staan en er komen pakweg 60 geestelijken langs, met en zonder ´boordje´ pij, of tulband. Paars is hip in Argentinië. Toen kwam hij langs, de aanstaande Bisschop. Televisie was er ook, er werd gebeden, voor- en gewoon. Gezongen, Gonzalez Canale (18) zat in het koor, echt heel toffe muziek. Ik begreep bar weinig van de mis, soms een woordje als iglesia, luz, en senor, en ook zongen we een soort ... ik weet niet hoe het heet, maar iemand zingt iets voor en dat wordt gevolgd door de kerk die en masse een zin zingt, regentschap aan de kerk of iets dergelijks. echt 50 keer. Toen ging de nieuwe bisschop zitten, kreeg een mijter op, en een bijbel werd in de lucht gehouden, en een ondertekend document. Iedereen klapte, en toen werden een aantal groepen naar voren geroepen, om de Bisschop te begroeten, waaronder de Canale-Bär familie. (Papa, Mama, 9 kinderen, de moeder van Papa en ik) in tweetallen naar voren, de padre van de kerk van de familie stond naast de Bisschop en stelde ons voor, dit is Martín (zo heet ik hier) de Holanda, en toen zei ik nog iets maar ik vergat wat, en dat was dus vrij ver ingezoomd op televisie. Live. Score. Echt bijzonder om mee te maken. Weer terug naar de plaatsen maar na anderhalf uur zei men neef: checkjelaterhomies forlife we gaan naar buiten, dan kunnen andere mensen erin. Dat gedaan. Toen met de familie naar Carlitos, een restaurantje met panqueques en hamburguesas. Aaaardig lekker, een Diego Maradonna Pannekoek (jaja pannenkoek) met chocolade banaan en kokos. Toen we thuis kwamen, omgekleed en naar de BAR met Gonzo Flore (16) Joaquín, Agustín, En twee nichtjes Belen(18) en Mercedes (16), nichtje Soledad (20) kwam ook nog. De BAR is de lokale Jug, echt grappige sfeer, met al die gentijnen, me over laten halen om the Pianoman te karaoken, maar ik bakte er niks van, was alle bridges en pauzes en harmonika riffs vergeten, en die synthesizer hielp ook niet echt. Ze hadden daar He. ineken. En Stella Artois, waar ik overigens erg voor in was.  Maarrrr beter nu tukken denkk... checkjelaterhomiesforlife take care. Ik laat nog eens wat van me horen. Denk ik. out! :)