´s Nachts Speelt De Lekkere Bloemkool Lustige Spelletjes.
Nachts spielt der leckere blumkohl lustige spielen
En nog zo van die zinnen die in het Zweeds en het Duits op elkaar lijken. -Maar martijn, hoe weet jij dat? Ben je soms op een 4 daagse reis door zuidwest Bolivia geweest met 2 Zweedse schonen en 2 Duitse broerzus??
..
..
hoe weet jij dat. nou ja, goed, het is zo maar eerst nog iets anders.
Hoofdstuk 2. IETS ANDERS
Zit je daar in de bus, denk je net: Gelukkig ben ik niet naar Zeeland of Scheveningen op vakantie. Komen er twee Duitsers naar je toe die vragen of je duits bent. Mooi niet dus, maar ze bleken best aardig, en ondertussen slaap ik al 5 nachten op dezelfde kamer. Lisa van 20 en Johannes van 22. Samen hostel gezocht in Humahoaca. Lekker geit gegeten, komt er een hippie uit Bs As naar ons toe, zeg baal jij ervan als we in dit restaurant muziek gaan spelen? Ik: nee. En toen gingen ze muziek spelen. Wat heel mooi was. In het hostel op het patiootje nog gauw geprobeerd om de duitse te imponeren met weggezakte astronomische kennis, maar het mocht niet baten. Ze is niet zo elitair ingesteld.
´s ochtends wat door het dorp gehobbeld, alles grauwig, maar kleurige truien en mensen. En deuren die kleiner zijn dan ik. Samen de bus gepakt om verder noordwaarts te rachen. La Quiaca de grens over. met...
Hoofdstuk 3. BOLIVIA
...Bolivia. Echt een soort supermarkt leek het, met douane beambten in vrijetijdskleding en schaakspelen. Makkelijk zat. De gebruikelijke schoenen aan draden boven de weg, estas entrando una zona de drogas. u loopt nu een drugszone binnen.
3 uur treinreis gekocht voor 1 euro. Wat een stofreis zeg. Het is daar zo stoffig, daar is de kerk in Bennekom niets bij! kom je eindelijk aan, wordt je opgewacht door een 15jarig meisje die je vertelt waar je kan slapen. Dus dat deden we dan maar. Met 4 Israëlische meisjes. Maar dat waren niet de enige Israëliërs. Nee. Het hele hotel zat bomvol Israëliërs die na hun diensttijd (mannen 3 en vrouwen 2 jaar) de vrijheid opzoeken, om te vergeten wat ze weten. Die ene jongen is er al 4 maanden uit en hij wordt om de 9000 seconden wakker. Dat is dus geen grap en ook niet grappig he. Verder Relaxede gasten wel. Trip geboekt naar de Salar Uyuni, het grootste zoutmeer van de wereld. 3 nachten. All-in. Jazeker, toen we vroegen hoeveel liter water per persoon per dag werd meegebracht, kwam er vrij snel: 1 liter uit. Wat dacht je zelf vriend? Litertje erbij gehaggled. Toen we de volgende ochtend vertrokken en we bij het verlaten van de stad de politie onze papieren moesten laten zien. (ze schrijven op wie er de hoogvlaktes opgaan) mochten wij de in het spaans gevoerde discussie over het wel of niet meenemen van iets aanhoren. ... ´Laatste waarschuwing´... en nog iets wat niet echt rustgevend leek, maar we gingen maar. Hele dag gereden, mooie landschappen, mooi llamas, mooie Zweedsen. Mooie zweedsen? Ja die waren ook mee. W gingen namelijk met een chauffeur, een kokkin, twee duitsers, en twee bloedmooie zweedsen, die dat ook spraken. En die zinnen maakten die op de Duitse en Nederlandse equivalenten lijken, de zweedse zin krijgen jullie nog. Maar ze spraken ook Engels. Langs dorpen gereden, en in de laatste gestopt om te slapen. Lekker gegeten, een wc die de hele badkamertje natmaakt als je doorspoelt. Boliviaantjes die zaken verkopen zoals mutsen en wanten, alsmede een gordeldier, armadillo woohoo! Sterrenhemeltje, lieflijk lieflijk.
0500 wakker geschopt. Een zilveren zonsopkomst, waanzinnig mooi! Om even van de hak op de tak te springen. Het is hier nog een uur eerder, het huidige verschil met Nederland is 6 uur. Een zilverzwarte zonsopkomst, waanzinnig mooi! Mooier dan de auto, die niet startte. Nissan Patrol. Niksan. en wij maar wachten, en ons er al op voorbereiden dat er niets anders op zou zitten dan een dag daar te blijven in afwachting van een nieuwe auto, mét wijn, en muziek, en vers fruit. Wij verheugden ons er zelfs al op.
De tijd gedood met spelen met de lokale kinderen, op 4200 meter met zonder zuurstof is basketbal beslist geen grapje.
hoofdpijn, werd ik naar van! KRAK! beker stuk. een plastic bekertje kwam dusdanig hard in aanraking met de basketbal dat die brak. Wij schuldgevoel. Die beker bleek van de school te zijn, dus gevraagd of we de schoolkinderen een engels liedje mochten leren, zo bijzonder, die mensen zien dus alleen toeristen langsrijden, maar wij bleven ook daadwerkelijk, en we spraken ook spaans, dus dat was leuk. Wij die kinderen hoofdschoudersknieenteen geleerd. zooo mooi, dat kan ik niet beschrijven, dus ik zeg het alleen. Wij verheugen ons nog steeds op de nieuwe auto, het is ondertussen 1040 en hij is al 5 en een half uur bezig om de auto aan de praat te krijgen. Wij verheugen ons net op de siësta, als op dat moment de auto het weer doet. Op weg dan maar. half uur onderweg: CONDOR oehhh man wat was die vet. en laag, daar wordt je naar van! 80 meter hoogte, recht boven onze hoofden.
Mooie 16x ingezoomde foto van de rechtervleugel gemaakt. Toen brak de auto. Toen deed de auto het weer. Gauw doorgereden, op naar de volgende plek waar de auto het begeeft. en waar eerdergenoemde auto het weer doet. bloedmooie landschappen, stof, Thermals, warmwaterbronnen dus, zo lekker, flamingos! Wolkenluchten. En ´s avonds bij de geisers. zonder fonteins, maar met kokende grijze massa, en stoom, en zwavellucht. Buitenaards. Het ging daar trouwens tot 4830 meter, wat hoger is dan ik ooit geweest ben was. Uit een vliegtuig. Nog even de auto aangeduwd. om uit het zand weg te komen. vlak na zonsondergang, die er ook mocht wezen, aangekomen in hostel. Lekker gegeten en de warme slaapzak uit en ingerold. (ode aan adriaan en olivier, die jullie allemaal moeten lezen) gedroomd dat k in men onderbroek ijskoude vloeren moest belopen om naar de wc te gaan. Wakker geworden en tot de afgrijselijke ontdekking gekomen dat mijn dromen op het punt stonden uit te komen. Maar niet allemaal he, alleen die slechte dromen, de zweedse meisjes lagen nog rustig te slapen toen ik terugkwam van die wc, die inderdaad een koude vloer had.
Weer spookvroeg op weg, Nog maar even de poema van het dak van de auto gejaagd. Naar lago colorado. Een meer dat rood is. Nou het was gewoon nat, en weerspiegelde de zonsopgang, maar verdomd mooi, met chillende flamingos, en kauwende llamas. En toen de zon wat gestegen was, leek het inderdaad wat roder te worden. Er zit een mineraal in, Mercurius als ik het goed heb. Dat is een planeet joh aap. Doorrijden met je hoofd, en je stof. Kom je bij een boom van steen. Maak je een foto. Aardig hoofdpijn trouwens, van het zuurstoftekort. Doorrijden met je hoofd, en je hoofdpijn. onderweg bij nog 4 meer meertjes gestopt, al dan niet met flamingos. Beter wel met de verrekijker. Een actieve vulkaan, Ollague, met 5xxx meters hoogte. kleine tornadootjes, zo schattig! Het eerste zoutmeer van formaat, een spoorbaan naar Chili, wegens een zachte band de 2e bandenwisseling die dag, we leenden snel de reserveband van iemand anders, die natuurlijk ook een lekke band kreeg, niet al te lang na ons, die toen onze zachte band kreeg. :) Doorrijden met je kadaver. Eindelijk aangekomen bij de laatste slaapplaats, aan de rand van Salar Uyuni, het grootste zoutmeer van de wereld. Een triestig grijs dorpje. We liepen een rondje door het dorp, komt er een jochie op ons af, wij: Hola. hij: Plata. Geld. Ik werd er echt sad van. Wie ben ik, de rijke toerist, die wel aardig doet maar niet helpt?
Goed, grootmoedige deel wel weer gehad. Volgende ochtend de ochtend weer eens vóór zonsondergang meegemaakt. Om snel de auto te boeken, het Zoutmeer op. Wat een oneindige vlakte is dat. 12000 vierkante kilometer, één derde Nederland. ZOut. Koud. en bovenal. geen hout. Wel zon, die opkomt. Betoverend. lekker de dag doorgeboekt met crossen over zout, kristallen zoekend, fotograferend. Een zouthotel bezocht, alles is gemaakt van zout :P Ook het eten. Heel vies. Maaarrr. Een fles sonnema berenburger gespot! Pringles gekocht voor 2 euro. Import biatch. Lekker gegeten bij Cholcani, een dorpje aan de oostrand.
Man wat kan die vrouw koken. Ohja, ik had natuurlijk alle Boliviaanse vrouwen achter me aan :P Maar dan net niet, bijna wel. Als ik en Lisa de kokkinnen aanboden om te helpen met iets, iets dragen of halen, was ik meteen de zoon van het stel, en lief en ik moest trouwen met een Boliviaanse. Ja Dáhaag. MOOI niet! Beter Zweden!
Laatste grap. Er was in dat laatste dorp een Vicuna. een soort kleine llama, die best groot is, en tam geworden was. Nou die spoog dus ook, twee keer op de Duitse, en een keer een schampschot die voor de Duitse was bedoeld. Begint ie uit een tas eten van ons te eten, dus ik loop quasi geirriteerd naar die llama toe, zet die tas in de auto, kijk hem in de ogen, en vraag hem wat ik hem gezegd had. 3 seconden keek ik hem aan, niet langer, en toen werd het tijd om mijn zegeningen te tellen en zo nonchalant mogelijk naar de tafel terug te lopen. Want hij had het klaar. Ik rook het. Linkerwang. Amen.
In de laatste 20 kilometer nog even 4 liter benzine in de 4wd gegooid. Had ie toch nog wel nodig.
Afgedropt met Johannes, in Uyuni, de meisjes keren terug naar Tupiza, waar we vertrokken zijn. Met zen 3en naar Argentinië. John en ik hebben snel een hostel geboekt.
Dus in Uyuni, morgen naar La Paz met Johannes, 16 uur met de bus rachen. Daar kijk ik nu net niet naar uit. Het is namelijk maar 600 km. Tel uit je winst. Als alles goed gaat neem ik een dezer dagen een vliegtuig naar Asunción. Paraguay. Als Peru me niet verleidt tenminste. Check je later. Homies for life.


1 Comments:
lieve martijn,
wat fijn dat je het leuk hebt (heb je mijn brief nog gekregen?? alweer een tijdje geleden)
oja nog een laatste nieuwtje:
ik ben aangenomen op de Amsterdamse Toneel&Kleinkunstakademie!!!!!
dikke kus Hanne
Post a Comment
<< Home