Wie zoet is is lekker wie stout is een koe.

Zo lieve neven. Ik houd mijn spreekbeurt over de afgelopen tijd.

 

1.

Waarom houd ik mijn spreekbeurt over de afgelopen tijd?

Antwoord.

Ik houd mijn spreekbeurt over de afgelopen tijd omdat ik ben weer terug in Buenos Aires. Ik heb een fijne, belangrijke tijd achter de rug. En voor de boeg, laten we wel wezen.

 

Ik was dus naar Bariloche (1600 km naar het Zuidwesten, tegen de Andes aan) gegaan met het idee te werken te snowboarden en uit te gaan. Ik heb niet gewerkt en ben ook niet uitgeweest maar ik heb wel gesnowboard :)

Hoogtepunten van 17 dagen kou en wind waren onder andere Piedra de Condor, 1850 meter, Nubes, 2100 Meter, en Punta Princesa, 2150 meter.

 

Bariloche is een door Zwitsers gestichte stad, aan een enorm meer, 700 meter hoog ongeveer. Aan de voet van de Andes, bergruggen met besneeuwde koppen in de nabijheid. Er staan flink wat lelijke gebouwen, cheape vakwerkkopiën en chlets. Veel roodgelakt hout en imitatieoostenrijkers. Niet mijn stijl. De stad zelf is dus best wel lelijk, maarrr toplocatie dus de mensen komen. Het is ook aardig duur, een kilo uien kost twee keer zo veel als in Bs As. Als de wind uit het westen komt komt hij dus uit de bergen, is koud en onstuimig. En hard. Oostenwinderige dagen zijn de relaxede dagen. Zonnetje, graadje of 9, heerlijk. 1 uurtje van het centrum ligt het skidorp Cerro Catedral, waar je ook kan snowboarden hoor. Een staplaats in de bus van Bari naar Cerro kost bijna 1 euro. Een zitplaats ook, maar die waren er nooit als ik instapte.

 

2.

Wat is er duidelijk geworden in deze tijd in Bariloche?

 

Antwoord:

Wat er duidelijk is geworden in deze tijd is dat ik ben zekerder van mezelf in wat ik weet en wat ik wil.

´Me volvió el ganas a irme a Australia.´

De zin om naar Australië te gaan is bij me teruggekomen. Ik blijf dus niet tot en met Oktober in Argentinië, maar slechts tot begin September. :S

Blijf hier twee weken in Buenos Aires, ga dan naar Mendoza, ook aan de voet van de Andes, maar een stukje naar het Noorden. Daar blijf ik een tijdje, zeg een week of 3, ligt eraan, dat weet ik nog niet zeker. Zal een weekje doorbrengen bij Milagros Bär, een non in een klooster 200 km zuid van Mendoza. Ze heeft zich laten omdopen tot Mirakel van Amsterdam. Zij is nu al anderhalve maand voor mij aan het bidden dat ik tot het katolicisme bekeer. En het begint te werken, stukje bij beetje begin ik toe te geven, alleen dan net niet.

Ik zou als ik haar was bidden dat ik piloot word, daar is namelijk nog wel kans op, en dat geeft meer voldoening lijkt me.

 

3. Ga je ooit nog eens naar Australië?

Antwoord:

Ik ga ooit nog eens naar Australië. Als ze me zat zijn in Mendoza, of ik hun, of ik het, move ik naar Chili, justo aan de andere kant van de Andes. Mezelf informeren over mogelijkheden om te werken op een schip dat naar Australië vaart, of passagieren, ik weet niet wat er kan. Ik geef mezelf ook niet bijzonder veel kans. En als het niet kan dan vlieg ik gewoon naar Australië. 

 

4.

Heb je nog leuke dingen gedaan in Bariloche?

Antwoord: ja.

Ik heb bijvoorbeeld men pols gekneusd. Ik deed een 1080º in de halfpipe daar, en alle vrouwen werden helemaal wild en ik moest ze van me afslaan zoveel waren het er. ´Martín, qué lindo que sos!´ ´Me quiero casar con tí.´ En een paar jongens vroegen me of ik ook zussen had, en toen ik ´nee´ zei pakte één van de jongens dat niet zo goed op en brak hij expres men pols.

 

5.

Heb je nog meer te vertellen dan stoere leugens?

Antwoord: ja.

Ik heb bijvoorbeeld men pols gekneusd. Ik was gevallen met snowboarden, ging als een linke gaucho nog een piste af, en vroeg aan een mooi meisje met een wit kruis op haar rode skipak of het haar verstandig leek dat ik naar beneden ging om even langs de dokter te hoppen. Dat leek haar niet verstandig. Ga jij maar met de slee naar beneden. Vet lelijk, werd ik in een oranje slee gelegd met dekentje en al die ongein en iedereen keek naar me, maar dit keer niet: ´mooie voorbijganger, wil je met me trouwen?´ maar eerder: ´deksels. ben je ernstig gewond?´

Gipsje erom, 15 daagjes, alles weer goed. Niet te moeilijk doen. Pijnstillers zijn voor fachas.

 

6. Nog wat losse flodders.

 

*ik zag een straatgitarist met een mondharmonika. Ben even naast em gaan zitten om te luisteren, hij bakte er wat van. Even relaxed zitten praten, ik heb zijn gitaar bewaakt toen hij sigaretten ging halen, en hij nodigde me uit om naar een bar te komen waar hij zou gaan spelen. Hij is op weg naar Ushuia, de  zuidelijkste stad van de Wereld. ook El Fin del Mundo genoemd. Steeds als hij genoeg geld heeft gaat hij een stad verder. Ik ben zijn naam vergeten...

 

*Ik ben uit eten geweest met de ex van de broer van de man van de dochter van de neef van men moeder. Ontzettend aardig mens. Heb een milanese besteld, zo groot als een vliegdekschip. Echt flink lekker. Ik kon de frietjes erbij niet op.

 

*Ik ben wezen kunstschaatsen op een binnenbaantje. Er was een mooi kunstschaatsmeisje, die mij alles uitlegde, ik deed het in één keer goed, en aan het eind van de dag wonnen we het Nationaal Kampioenschap, alleen dan zonder dat kampionschap, en zonder dat ik alles in één keer goed deed. Maar wel in 5 keer of zo, ik kan nu achteruit schaatsen, een 8 schaatsen en eruit, alleen niet op de achterruit schaatsen, daar is ie wat schuin voor. En vooruit schaatsen en dan springen en achteruitschaatsend landen, en op één been schaatsen en bochten maken, alleen kan ik niet zelf uitmaken welke kant op die bocht is. Dat ligt er steeds aan. Er was nóg een kunstschaatsmeisje die misschien wel nóg mooier was. Maar dat biedt jullie weinig voordeel.

 

*Ik hoorde dat mijn vrienden die op vakantie in Hongarije zijn zijn opgepakt. Ik geef niet teveel details, want de details die ik heb vertrouw ik niet, die komen namelijk van henzelf.

 

Genoeg. Gegroet. Ga Goed.

 

Voor de gein staan de fotos onlein voordat het verhaal erbij staat. Dág!

 

 

 

 

 

 

Als jij n Ar Gent in ië Belgische provincie gaat ben je in België.

maandje van de kaart geweest. of de te lui om te posten. te lui waarschijnlijk. daar komt bij dat ik niet bijzonder veel heb uitgevoerd. Mijn spaans gaat als de brandweer. Het komt mij voor dat ik die zinsnede eerder gebruikte, maar zoals deze zin, komt ook de brand weer. Altijd op tijd om de brand te blussen. Zo martijn? een nieuwe vlam? wat valt er te blussen?

daar komen we later nog eens op terug.



Ik kan wel wat random gebeurtenissen vertellen.

Zo ben ik naar een guitarreada geweest. Echt relaxed dan komen mensen bij elkaar in een gebouw en wordt er getokkeld en gezongen. En bier gedronken. En gepraat. Heel fijn is dat. Ik heb wat geluidsfragmenten en filmpjes die op het één of andere moment geupload zullen worden. What´s more.

De bisschop is komen eten. Een fijne asado met een geslacht biggetje.

Er vloog een hercules over.

Oom Dick, 75, mat Agustín met pingpong. Mij ook.

Verder ben ik naar de 80ste verjaardag geweest van Hannibal. Hannibal is de vader van Sylvia. Sylvia is de schoondochter van de neef van men moeder. Hannibal heeft 12 kinderen. Waanzinnig feest, 110 mensen min of meer, allemaal familie :) ook dáár de gitaar uit zijn hoes. Mooi werk. ohja nu weet ik weer wat er was, van de Canales, waar ik slaap, zijn de 4 oudste mannen, papa, nicolas, agustin en gonzalo naar Cataratas, de watervallen waar ik eerder was, om te zingen met het koor waar ze in zingen. Ik bleef achter als vaderfiguur en molk de koeien tweemaal daags. Dat was fijn om te doen.

Kennis gemaakt met Milagros, een dochter van Sylvia en Robert, die non is in een klooster in San Rafael, in het Westen van het land. Ze bidt sindsdien dagelijks voor me dat ik bekeer tot het katolicisme. Het doet me wel wat dat iemand die je net ontmoet zoveel om je geeft. Bij zonder.

Hmm nog wat in de stad rondgehangen.

Men schoenen viesgemaakt. Veel met de kinderen rondgehangen. De kleine Prins gelezen in het spaans. Veel gelezen in het spaans. Er werden puppies geboren. 5. Nicolás is nu ook begonnen met bidden dat ik katoliek wordt. Ik hoop dat het niet teveel energie kost om te bidden, want het kan nog wel even duren, en dat dan dagelijks...

9 Juli is onafhankelijkheidsdag. De vrijdag ervóór werd op de school van de neven werd een folklore act georganiseerd, elke klas had een chacalero of een tango of een wat dan ook ingestudeerd. Ontzettend schattig de kleinste kindertjes met allemaal de traditionele kledij uit verschillende delen van het land, en het volkslied allemaal meezingen. En in nette rijtjes staan en zo. Mooi werk.

9 Juli zelf sneeuwde het. Voor het eerst sinds 1919. De vader, Roberto had nog nooit zo iets gezien. De kinderen ook niet. Ik ook niet. Besneeuwde palmbomen. Gekkenwerk. Bedenk dat we op de geografische breedte van Spanje zitten, maar dan aan de andere kant.

Ik ben nu in Bariloche, dat is aan de andere kant van het land, aan de voet van de Andes, en een stuk naar het zuiden. Het is hier prachtig, vooral het weer. Maar dan het weer niet. Nee, vandaag regende het. Dat is saai. Maar morgen proberen te snowboarden, en deze middag ga ik naar een achterneef van Roberto, de pipa van de Canales. Wie volgt het eigenlijk nog met de namen. Ik heb verdacht weinig zin om een overzicht te maken van de familie en wie en zo. Maar die zin die komt nog. Die achterneef is de gerent van Llao Llao, het belangrijkste hotel van de stad. Ik hoop één dezer dagen werk te vinden, in een restaurant of een hotel of iets in die geest. Een combo met snowboarden en werken zou relaxed zijn. Voor een maandje of wat. Ik ga trouwens nog wel langs Bs As om beschaafd afscheid te nemen van Oom Dick, een feestje te geven, en een apparaatje op te halen. Dat wordt waarschijnlijk een weekje of zo. Ik gok dat ik in Oktober richting Chili ga, om een boot te zoeken naar Australië.

Ik zit in een hostelletje met allemaal Buenos Ariërs, gisteren de halve finale van de Zuid Amerika Cup gezien, Argentinië Mexico, 3-0 gewonnen hehe :) Vamos Argentina! En een zo´n gast bood aan om ook voor mij te koken, hij had teveel lamsvlees gekocht. Helft Helft, die gast kan koken, daar werd ik helemaal niet naar van! Fijn vleesje en frietjes met knoflook ui en paprika, en een slaatje van tomaten en kaas. Daar doe ik het voor!

Is het toch weer een langer verhaal dan ik dacht geworden. Maar opdat we elkaar niet uit het oog verliezen, hier een knipoog. Hmm ik bedacht de grap maar heb geen zin om het uit te werken. Dat doe je zelf maar even. Ik ga een boek zoeken. Chau! Un beso, Martijn