Friday, April 20, 2007

´s Nachts Speelt De Lekkere Bloemkool Lustige Spelletjes.

Nachts spielt der leckere blumkohl lustige spielen
 
 
En nog zo van die zinnen die in het Zweeds en het Duits op elkaar lijken. -Maar martijn, hoe weet jij dat? Ben je soms op een 4 daagse reis door zuidwest Bolivia geweest met 2 Zweedse schonen en 2 Duitse broerzus??
..
 
..
hoe weet jij dat. nou ja, goed, het is zo maar eerst nog iets anders.
 
Hoofdstuk 2. IETS ANDERS
 
Zit je daar in de bus, denk je net: Gelukkig ben ik niet naar Zeeland of Scheveningen op vakantie. Komen er twee Duitsers naar je toe die vragen of je duits bent. Mooi niet dus, maar ze bleken best aardig, en ondertussen slaap ik al 5 nachten op dezelfde kamer. Lisa van 20 en Johannes van 22. Samen hostel gezocht in Humahoaca. Lekker geit gegeten, komt er een hippie uit Bs As naar ons toe, zeg baal jij ervan als we in dit restaurant muziek gaan spelen? Ik: nee. En toen gingen ze muziek spelen. Wat heel mooi was. In het hostel op het patiootje nog gauw geprobeerd om de duitse te imponeren met weggezakte astronomische kennis, maar het mocht niet baten. Ze is niet zo elitair ingesteld.
´s ochtends wat door het dorp gehobbeld, alles grauwig, maar kleurige truien en mensen. En deuren die kleiner zijn dan ik. Samen de bus gepakt om verder noordwaarts te rachen. La Quiaca de grens over. met...
 
Hoofdstuk 3. BOLIVIA
 
...Bolivia. Echt een soort supermarkt leek het, met douane beambten in vrijetijdskleding en schaakspelen. Makkelijk zat. De gebruikelijke schoenen aan draden boven de weg, estas entrando una zona de drogas. u loopt nu een drugszone binnen.
3 uur treinreis gekocht voor 1 euro. Wat een stofreis zeg. Het is daar zo stoffig, daar is de kerk in Bennekom niets bij! kom je eindelijk aan, wordt je opgewacht door een 15jarig meisje die je vertelt waar je kan slapen. Dus dat deden we dan maar. Met 4 Israëlische meisjes. Maar dat waren niet de enige Israëliërs. Nee. Het hele hotel zat bomvol Israëliërs die na hun diensttijd (mannen 3 en vrouwen 2 jaar) de vrijheid opzoeken, om te vergeten wat ze weten. Die ene jongen is er al 4 maanden uit en hij wordt om de 9000 seconden wakker. Dat is dus geen grap en ook niet grappig he. Verder Relaxede gasten wel. Trip geboekt naar de Salar Uyuni, het grootste zoutmeer van de wereld. 3 nachten. All-in. Jazeker, toen we vroegen hoeveel liter water per persoon per dag werd meegebracht, kwam er vrij snel: 1 liter uit. Wat dacht je zelf vriend? Litertje erbij gehaggled. Toen we de volgende ochtend vertrokken en we bij het verlaten van de stad de politie onze papieren moesten laten zien. (ze schrijven op wie er de hoogvlaktes opgaan) mochten wij de in het spaans gevoerde discussie over het wel of niet meenemen van iets aanhoren. ... ´Laatste waarschuwing´... en nog iets wat niet echt rustgevend leek, maar we gingen maar. Hele dag gereden, mooie landschappen, mooi llamas, mooie Zweedsen. Mooie zweedsen? Ja die waren ook mee. W gingen namelijk met een chauffeur, een kokkin, twee duitsers, en twee bloedmooie zweedsen, die dat ook spraken. En die zinnen maakten die op de Duitse en Nederlandse equivalenten lijken, de zweedse zin krijgen jullie nog. Maar ze spraken ook Engels. Langs dorpen gereden, en in de laatste gestopt om te slapen. Lekker gegeten, een wc die de hele badkamertje natmaakt als je doorspoelt. Boliviaantjes die zaken verkopen zoals mutsen en wanten, alsmede een gordeldier, armadillo woohoo! Sterrenhemeltje, lieflijk lieflijk.
 
0500 wakker geschopt. Een zilveren zonsopkomst, waanzinnig mooi! Om even van de hak op de tak te springen. Het is hier nog een uur eerder, het huidige verschil met Nederland is 6 uur. Een zilverzwarte zonsopkomst, waanzinnig mooi! Mooier dan de auto, die niet startte. Nissan Patrol. Niksan. en wij maar wachten, en ons er al op voorbereiden dat er niets anders op zou zitten dan een dag daar te blijven in afwachting van een nieuwe auto, mét wijn, en muziek, en vers fruit. Wij verheugden ons er zelfs al op. 
De tijd gedood met spelen met de lokale kinderen, op 4200 meter met zonder zuurstof is basketbal beslist geen grapje.
hoofdpijn, werd ik naar van! KRAK! beker stuk. een plastic bekertje kwam dusdanig hard in aanraking met de basketbal dat die brak. Wij schuldgevoel. Die beker bleek van de school te zijn, dus gevraagd of we de schoolkinderen een engels liedje mochten leren, zo bijzonder, die mensen zien dus alleen toeristen langsrijden, maar wij bleven ook daadwerkelijk, en we spraken ook spaans, dus dat was leuk. Wij die kinderen hoofdschoudersknieenteen geleerd. zooo mooi, dat kan ik niet beschrijven, dus ik zeg het alleen. Wij verheugen ons nog steeds op de nieuwe auto, het is ondertussen 1040 en hij is al 5 en een half uur bezig om de auto aan de praat te krijgen. Wij verheugen ons net op de siësta, als op dat moment de auto het weer doet. Op weg dan maar. half uur onderweg: CONDOR oehhh man wat was die vet. en laag, daar wordt je naar van! 80 meter hoogte, recht boven onze hoofden.
Mooie 16x ingezoomde foto van de rechtervleugel gemaakt. Toen brak de auto. Toen deed de auto het weer. Gauw doorgereden, op naar de volgende plek waar de auto het begeeft. en waar eerdergenoemde auto het weer doet. bloedmooie landschappen, stof, Thermals, warmwaterbronnen dus, zo lekker, flamingos! Wolkenluchten. En ´s avonds bij de geisers. zonder fonteins, maar met kokende grijze massa, en stoom, en zwavellucht. Buitenaards. Het ging daar trouwens tot 4830 meter, wat hoger is dan ik ooit geweest ben was. Uit een vliegtuig. Nog even de auto aangeduwd. om uit het zand weg te komen. vlak na zonsondergang, die er ook mocht wezen, aangekomen in hostel. Lekker gegeten en de warme slaapzak uit en ingerold. (ode aan adriaan en olivier, die jullie allemaal moeten lezen) gedroomd dat k in men onderbroek ijskoude vloeren moest belopen om naar de wc te gaan. Wakker geworden en tot de afgrijselijke ontdekking gekomen dat mijn dromen op het punt stonden uit te komen. Maar niet allemaal he, alleen die slechte dromen, de zweedse meisjes lagen nog rustig te slapen toen ik terugkwam van die wc, die inderdaad een koude vloer had. 
 
Weer spookvroeg op weg, Nog maar even de poema van het dak van de auto gejaagd. Naar lago colorado. Een meer dat rood is. Nou het was gewoon nat, en weerspiegelde de zonsopgang, maar verdomd mooi, met chillende flamingos, en kauwende llamas. En toen de zon wat gestegen was, leek het inderdaad wat roder te worden. Er zit een mineraal in, Mercurius als ik het goed heb. Dat is een planeet joh aap. Doorrijden met je hoofd, en je stof. Kom je bij een boom van steen. Maak je een foto. Aardig hoofdpijn trouwens, van het zuurstoftekort. Doorrijden met je hoofd, en je hoofdpijn. onderweg bij nog 4 meer meertjes gestopt, al dan niet met flamingos. Beter wel met de verrekijker. Een actieve vulkaan, Ollague, met 5xxx meters hoogte. kleine tornadootjes, zo schattig! Het eerste zoutmeer van formaat, een spoorbaan naar Chili, wegens een zachte band de 2e bandenwisseling die dag, we leenden snel de reserveband van iemand anders, die natuurlijk ook een lekke band kreeg, niet al te lang na ons, die toen onze zachte band kreeg. :) Doorrijden met je kadaver. Eindelijk aangekomen bij de laatste slaapplaats, aan de rand van Salar Uyuni, het grootste zoutmeer van de wereld. Een triestig grijs dorpje. We liepen een rondje door het dorp, komt er een jochie op ons af, wij: Hola. hij: Plata. Geld. Ik werd er echt sad van. Wie ben ik, de rijke toerist, die wel aardig doet maar niet helpt? 
 
Goed, grootmoedige deel wel weer gehad. Volgende ochtend de ochtend weer eens vóór zonsondergang meegemaakt. Om snel de auto te boeken, het Zoutmeer op. Wat een oneindige vlakte is dat. 12000 vierkante kilometer, één derde Nederland. ZOut. Koud. en bovenal. geen hout. Wel zon, die opkomt. Betoverend. lekker de dag doorgeboekt met crossen over zout, kristallen zoekend, fotograferend. Een zouthotel bezocht, alles is gemaakt van zout :P Ook het eten. Heel vies. Maaarrr. Een fles sonnema berenburger gespot! Pringles gekocht voor 2 euro. Import biatch. Lekker gegeten bij Cholcani, een dorpje aan de oostrand.  
Man wat kan die vrouw koken. Ohja, ik had natuurlijk alle Boliviaanse vrouwen achter me aan :P Maar dan net niet, bijna wel. Als ik en Lisa de kokkinnen aanboden om te helpen met iets, iets dragen of halen, was ik meteen de zoon van het stel, en lief en ik moest trouwen met een Boliviaanse. Ja Dáhaag. MOOI niet! Beter Zweden!   
 
Laatste grap. Er was in dat laatste dorp een Vicuna. een soort kleine llama, die best groot is, en tam geworden was. Nou die spoog dus ook, twee keer op de Duitse, en een keer een schampschot die voor de Duitse was bedoeld. Begint ie uit een tas eten van ons te eten, dus ik loop quasi geirriteerd naar die llama toe, zet die tas in de auto, kijk hem in de ogen, en vraag hem wat ik hem gezegd had. 3 seconden keek ik hem aan, niet langer, en toen werd het tijd om mijn zegeningen te tellen en zo nonchalant mogelijk naar de tafel terug te lopen. Want hij had het klaar. Ik rook het. Linkerwang. Amen.
 
In de laatste 20 kilometer nog even 4 liter benzine in de 4wd gegooid. Had ie toch nog wel nodig.
Afgedropt met Johannes, in Uyuni, de meisjes keren terug naar Tupiza, waar we vertrokken zijn. Met zen 3en naar Argentinië. John en ik hebben snel een hostel geboekt.  
Dus in Uyuni, morgen naar La Paz met Johannes, 16 uur met de bus rachen. Daar kijk ik nu net niet naar uit. Het is namelijk maar 600 km. Tel uit je winst. Als alles goed gaat neem ik een dezer dagen een vliegtuig naar Asunción. Paraguay. Als Peru me niet verleidt tenminste. Check je later. Homies for life.  
 
 
 
 
 
 
 

Sunday, April 15, 2007

De muren hebben oren.

hoera! weer een titel die kant noch wal raakt.
 
zo stelletje aapjes, tijd om de zaak even vol te boeken, op hoop van regen.
nou ja zo nodig heb ik geen regen nodig, heb wel even wat te vertellen, zo heb ik onder andere niet stilgezeten. Kijk, ik heb één geheugenkaartje in Buenos Aires laten liggen, pakweg 1700 km verderop. Vandaar heb ik maar één kaartje, dus alles op een cd gebrand, en die CD in Mendoza laten liggen, pakweg 1400 km verderop.
Ik weet dus alleen nog wat ik gedaan heb na 10 april. Oh wacht ik weet weer, we hebben geraft,
dat was heel vet, met zen 1000 in een boot maar dan met zen 5en, en een gids, die wist de weg naar de aanlegplaats. Wij ook dombo, stroomafwaarts. :P grapje, toffe peer, echt zon mannetje.
 
Verder was het pasen, eindeloos naar de mis geweest, wel interessant, en goed voor men spaans, maar als je de hele mattheus gaat lezen, en je weet dat het best een lang verhaal is, lees dan ff ietsje sneller, man :P 2,5 uur staan zijn geen grappen meer.
 
Verder nog wat gehobbeld op de fiets, bij mensen langs, een keertje uit, nog een keertje, trappers vervangen van een fiets. Sylvia, de mama in Mendoza, blijkt een nichtje te hebben in Salta, waar ik wel kon slapen. Ze hebben 14 kinderen. Prima :)
Kaartje voor de bus gekocht naar Salta, een stad in het noorden van Argentinië. In en 18 gare uren later uitgestapt.
Leuke dingen gezien onderweg, heuvels met wolken en bochtige wegen, vogeltjes, benzinestations.  
 
Bij een van die benzinestations gestopt om te tanken, voor 180 euro diesel gekocht en in de tank gelegd. BAM! ontploft er een of andere vrachtwagenband, 100 meter verderop, wat is dat een lelijk hard geluid zeg! ´Pasa todo tiempo,´ zegt de pompbediende, ´gebeurt de hele tijd´.  ... mkay.
 
Aangekomen in Salta bel ik de familie op dat ik ben aangekomen, en ik word opgehaald door Alejandro van 24, naar het huis van de Sylvesters. die wonen 5 blokken van het centrum dus dat is heel relaxed.
 
meteen maar een excursie voor de volgende dag gezocht, met een camioneta, een bestelauto zeg maar met gids en 3 anderen een cirkel van 400 km langs mooie plekken, zoutmeren, bergen, bomen, en rotsformaties, rivieren, llamas - die zijn zo cool he - en vicunas, een soort kleine llama, die niet gedomesticeerd is en 2 condors! 1000 meter hoger dan wij, dus vrij klein, maar: 2 condors!
 
zoutmeren gezien, het lijkt 7 of 8 kilometer naar de overkant, maar het is 25. :O
en 50 km lang, echt heel vet, die mannen die daar werken hebben gezichtsbescherming omdat het zout zo slecht voor je is, en het smaakt aardig smerig. gepicknicked daar. ook een rots gezien die van de ene kant een schildpad lijkt en aan de andere een schedel. en een hotel waar Máxima is geweest. oooehehhh. Ook naar de 3e hoogste spoorbrug van de wereld geweest. 4200 meter boven zeeniveau. Die lui hier he, die gebruiken coca. bladeren van de cocaplant, 6 of 7 tegelijk in de mond om op te zuigen, dat helpt tegen hoogteziekte. En je wordt er wakker van. Ik heb het geprobeerd en het is niet smerig of zo, maar je krijgt er een groene mond van en het praat niet makkelijk. Het is trouwens geen cocaïne. Zelfde plant, dat wel, maar cocaïne? Nada que ver, cocaïne is geraffineerd, het is net als deeg eten. Van taart wordt je dik, maar deeg is nog niet gebakken en is dus geen taart, en dus ook niet slecht voor je. Ook gooien ze er wel eens een scheut bicarbonaat of soda overheen, om de smaak te verbeteren. gevolg is dat al die machos hier met poedersuikerachtige vlekken op de kleren, en groene lippen rondlopen. ;)
 
Er lopen 1000 ezels door de woestijn, ook kleintjes zo grappig een jong gitzwart ezeltje dat de weg overrende, en de moeder die omkeek of het ezeltje al kwam. De gids, chicho, was trouwens zo grappig, echt een toffe peer. Daarna ruïnes bezocht van een oude indianen stad. (geen inca´s) ben kwijt wat wel. 4500 jaar out, en ongeveer voor 30 procent onderzocht. Gek idee, die gasten woonden met ongeveer 3000 bananen op een bergtop, op 3500 meter. Om de hele omgeving te kunnen zien. En ze hadden irrigatie, een kanaal van 20 km naar een bron, ongveer 20 km verderop. AVGMstyle die bergen beklommen. Je komt echt zuurstof tekort jongen! 10 stappen, ademen, 10 stappen, ademen, 11 stappen, één stap terug, ademen... 
 
Tegen 8en thuis, doodop, maar 1000 ervaringen rijker. 
 
De volgende dag wat gehobbeld door de stad, een andere excursie gereserveerd, naar 2 wijngaarden in Cafayate. En ´s middags met de moeder en Juan van 8 en Dolores van 15 naar een heuvel vlakbij de stad, bijna regenwoud met een kreek. 3 keer de kreek overgestoken op verschillende plekken. Zo grappig, een moeder die op het eerste gezicht van het marnix komt, met witte broek en sieraden die met handen en voeten een steile heuvel opklimt. Over een hek geklommen om verder te kunnen, op initiatief van de moeder weer :) mooi uitzichtje op de stad. (Salta heeft 400000 inwoners). Supermooie orchidee gezien. En weer naar huis.
 
´s Avonds naar een uitgaansgelegenheid geweest met pakweg 6-7 kamers ter grootte van klaslokalen, waar gitaar werd gespeeld en gezongen.
 
De volgende dag naar Cafayate met dezelfde company maar een andere gids. Die aap sprak dus geen woord engels, en naast mij  zaten twee limburgers. Er was ook nog een Porteño, die komt uit Bs As. Ik constant lekker vertalen met met hoofd. 2 flessen wijn gescoord voor de hulp :) Natuurlijk liggen die nog in het huis van de Sylvesters.
Mooie rit, mooie dingen, rotsformaties die op de titanic lijken, of op een monnik. En een natuurlijk amfitheater, kijk de foto maar. Ohja, ff lekker getabled in Cafayate, Nederland - Argentinië 4-3 in your face. gooit die onhebbelijke aap er nog een muntje in, nog 7 ballen dan maar. schandelijk verloren met 5-9. :P
 
´78 revenge komt nog wel een keer.
 
Nu zit ik in een cybercafe dit stuk te typen, en op de bus naar het noorden te wachten. Morgen naar Bolivia, naar nog meer zoutmeren!
 
Que les vaya bien. Geniet van de apen. Ik denk aan jullie. Denk jij ook aan mij? Anders mag je niet op men feestje komen.
 
Jullie Martijn.
 
PS net even met Hanneke in Ghana gechat. www.hannelief.blogspot.com check die shit, wijssss. :)
 
 
 
 
 
 

Wednesday, April 04, 2007

Maar ik ben niet dood.

>Zo< dat was lang geleden,

samenvattinkje dan maar? Ik heb aardig wat zaken meegemaakt in 3 weken tijd, ik zal er een paar opnoemen. Ik ben naar de kapper geweest, een grappig oud mannetje zonder schaar maar met een scheermes, die zo mijn haar afsneed. En mooie verhalen over nederlandse dames die bij hem kwamen voor een zwart kapsel. Dan blondeerde hij het eerst, en vervolgens volledig zwart. Meisje helemaal gelukkig, en ze riedt deze kapper aan aan één hare vriendinnen die hetzelfde wilde. Die vriendin sprak nauwelijks spaans en rende gillend weg toen ze zag dat de kapper het blond had gemaakt. Maar de kapper was pas halverwege. :D

Zo ben ik ook met Carla meegeweest op bezoek bij een aantal arme gezinnen die geholpen worden door de parochie van Carla, best bijzonder, check de foto´s er zijn er drie. Voel je je toch ongemakkelijk met je camera in je broekzak. Spullen gepakt voor een paar dagen naar een stadje 400 km naar het zuiden. Van de provincie.

 

400 km en 7 uur pratende met de buschauffeurs over ordinaire onderwerpen later, zijn we daar dan. Ik en Martijn. In Tandil. 170000 inwoners. Klein maar supermooi centrum, Argentinië is best een rijk land geweest te zien aan de gebouwen. Een dagje naar een optocht van gaucho´s, argentijnse cowboys, geweest, ter ere van 25 jaar iets in een gat dat Maria Ignacia de Vela heet. Met alleen maar rechte straten, dus als je in het midden staat kan je NoordOostZuidWest zien waar het dorp ophoudt. Mooie meisjes achter en voorop paarden, en achterin autos, maar niet zoveel gewoon op straat.

 

Uit met de locals, 3 meisjes van 14 15 en 16, en een jongeman van 12. We gingen helemaal los. Maar dan net niet. Wel een ander meisje geboekt (ok alleen gezien) in een benzinestation, zie de foto met 4 rode all stars.

Ik zie nu dat ik geen fotos van zweefvliegen in Tandil heb gepost. Maar het was ubervet, met 220 tussen 2 heuveltoppen doorgejaagd. En de dag daarna: DE LUCHTMACHT. Een vriend van de Alberto is officier bij de Mechanics, en nodigde mij en Alberto uit om een kijkje te komen nemen aldaar. Zie de fotos wederom, hoe vet was dat! En om daarna nog even te simulator te boeken! Tijd om Tandil te verlaten jongens, op naar de surf, Mar del Plata!

 

3 uur bussen later, toch maar aangekomen aldaar, accomodatie gezocht, en naar het strand. Dat ik nog nooit gesurfd maar dat wel graag wilde leren. ´kom je vanavond ook hierheen? Er is een feestje hier op de surfclub.´ ... Uh. Ja prima!? Mooi, hier is je surfplank, en daar is de leraar, brother. Echt zo mooi van die standaard aapjes, US-copies, met bril en lang haar, en wiet in de avond :P Et ging best aardig, 3 uur later helemaal dood en gaar, en zout. ´Morgen weer? Dan krijg je korting, als je nu betaalt.´ Prrrima, volgende dag weer 2.5 uur gesurfd, bij elkaar 17.50 uitgegeven aan surfen. Te doen wat ik je brom. Busje genomen naar Buenos Aires, 8 uur later moest ik nog een uur treinen naar Bella Vista, dat is saai als je gaar bent.

 

Paar relaxede dagen in Bella Vista, om des maandags impulsief naar Mendoza te reizen. 13 uur later, (reizen des nachts) kom je daar aan, wordt je opgehaald door 1.87 neef en zijn 1.63 korte vriendin. Om maar eens snel een bed in te duiken. Het zijn mooie tijden alhier.

 

Paar keer uitgeweest, bij mensen thuis geen bier hakken maar wel fluitspelen, keertje hardlopen (het mocht wel weer eens na 2 weken) in het park en omgekleed bij de vriendin van neef Ignacio, la Rosio – hier zeggen ze niet ´Federico no está´, maar ´El Federico no está´, voor elke naam als onderwerp leidend voorwerp of meewerkend voorwerp zetten ze dus een lidwoord, el of la, echt grappig om te horen. Bijv.: ´Nee de Rémon doet niet mee aan decentrale selectie omdat hij bij de post werkt en dus niet weet wat een postzegel is´ - die 4 uiterst knappe zussen en zusjes heeft, alsmede 2 broertjes, één broertje heet ook Federico en is 9 jaar, is gek van paarden, heeft alle spullen zelf, paard zadel laarzen en al die ongein, net als zijn vader, en vroeg of ik een keer meeging, morgen bijvoorbeeld. Ja prima :D Wij de volgende dag de heuvels in, te paard, echt vet leuk met mooie laarzen en een boina, lokale hoofddeksel, en die kleine Federico met zn sombrero was echt heel leuk. Ik reed op Gringa, een bruine merrie die ook galopperen kon, zelfs met mij erboven op :) In de avond nog wat gehobbeld naar een kaaswinkel, en waarom vertel ik dat, like you care, nou vooral omdat het echt anders is dan in Nederland. Héél relaxed, ze doen er echt 10 minuten over om je te helpen, in tegenstelling tot in Nederland waar ze je zo snel mogelijk weg willen hebben in de regel :P Voordat hier mensen doodgaan van de stress ben ik piloot, dat kan nog wel even duren dus.

 

Maandag 2 April 07 naar Aconcagua! 150 km dus 3 uur rijden naar de en door de bergen, zo vet, ik was nog nooit in de Alpen geweest, dus mijn eerste keer op 3000 meter, behalve in een vliegtuig dan. Aconcagua is de hoogste berg buiten de Himalaya, alsmede de hoogste van Zuidamerika aldus. AVGM-style heb ik die mooi niet beklommen, 12 dagen had ik niet. (Zo lang doen ze er meestal over.) Op de terugweg nog langs de Inca Brug geweest, dat is een natuurlijke brug van gesedimenteerde mineralen (haha ander woord, gekristalliseerd?) check de foto maar. Er ontspringt mineraalwater uit een spleet iets hoger gelegen, en die onderhoudt de brug. En de slapende tijger, een formatie gele rots in een verder grijze rotswand die een slapende tijger gelijkt. Zie fotos. Supervette ervaring. Tijd om dag te zeggen. Bij kans horen jullie nog eens wat. Hetzij vanuit het Noorden van Argentinië waar ik maandag heen ga, hetzij vanuit het Zuiden, hetgeen ik daarna bezoek. Check je laters homies for life.

Ohja, ik refereerde regelmatig naar fotos die er nog niet zijn. Die komen nog. :)

 

Chau!